---

Χειρουργικές εξαγωγές εγκλείστων και ημιεγκλείστων οδόντων (σωφρονιστήρες-φρονιμίτες, κυνόδοντες).

Υπάρχουν περιπτώσεις όπου τα δόντια αυτά χρειάζεται να εξαχθούν. Οι λόγοι αυτοί μπορεί να είναι ορθοδοντικοί (πρόκληση συνωστισμού στα δόντια των προσθίων περιοχών των γνάθων), υποτροπιάζουσες φλεγμονές (περιστεφανίτιδες), πρόκληση βλαβών στους αμέσως προσθίους οδόντες τους κτλ.

Με τοπική αναισθησία προσπέλαση του υπεύθυνου δοντιού με τη βοήθεια τομής στο βλεννογόνο(ούλα) και αφαίρεσή του αφού προηγηθεί αφαίρεση οστού όταν και εφόσον κρίνεται απαραίτητο. Αποδέσμευση μετά από τοποθέτηση ραμμάτων κατά περίπτωση με τις κατάλληλες οδηγίες (αντιβίωση, παυσίπονα).

Αναμένεται λόγω της φύσης της επέμβασης περιορισμένο μετεγχειρητικό οίδημα(πρήξιμο) και ένας περιορισμός στο άνοιγμα του στόματος, τα οποία ξεπερνιούνται σε λίγες ημέρες, ενώ σπανιότερα μπορεί να παρατηρηθεί εκχύμωση(μελανιά) και ακόμα σπανιότερα υπαισθησία του κάτω φατνιακού ή του γλωσσικού νεύρου(τα οποία μεταφράζονται ως μούδιασμα στο πηγούνι και το κάτω χείλος ή την κορυφή της γλώσσας), τα οποία επίσης παρέρχονται με το πέρασμα του χρόνου και την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή.

Εκπυρήνιση κύστεων των γνάθων / Ακρορριζεκτομές οδόντων.

Δόντια παραμελημένα τα οποία μπορεί και να είναι ενδοδοντικά θεραπευμένα (απονευρωμένα) η μη, ενοχοποιούνται για τη δημιουργία κύστεων οι οποίες μπορεί είτε να μεταπέσουν σε αποστήματα είτε να οδηγήσουν ακόμα και σε παθολογικό κάταγμα της κάτω γνάθου. Τα δόντια αυτά πρέπει η να εξάγονται είτε να υφίστανται ακρορριζεκτομή ενώ στον ίδιο χρόνο να εκπυρηνίζεται(αφαιρείται) η κύστη. Κατά την ακρορριζεκτομή εκτέμνεται το ακρότερο τριτημόριο της ρίζας το οποίο τροφοδοτεί με μικρόβια την περιοχή που φλεγμαίνει και πραγματοποιείται κατά περίπτωση ανάστροφη έμφραξη της ρίζας με βιοσυμβατά υλικά.

Οι επεμβάσεις αυτές ακολουθούνται επίσης από μετεγχειρητικό οίδημα και σπανιότερα από εκχύμωση ή και υπαισθησία γειτονικών αισθητικών νεύρων, τα οποία παρέρχονται σταδιακά.

Τοποθέτηση εμφυτευμάτων.

Πρόκειται για μία διαδικασία ανώδυνη κατά την οποία υπό τοπική αναισθησία τοποθετούνται εμφυτεύματα τόσο στην άνω όσο και στην κάτω γνάθο και στα οποία μετά από το πέρασμα ενός εύλογου χρονικού διαστήματος (έτσι ώστε να επιτευχθεί η οστεοενσωμάτωση των εμφυτευμάτων)τοποθετούνται είτε στεφάνες(θήκες) είτε γέφυρες είτε ολικές οδοντοστοιχίες οι οποίες προσαρμόζονται κατάλληλα έτσι ώστε να συνδέονται σταθερά με τις κεφαλές των εμφυτευμάτων.

Απαραίτητος είναι ο πλήρης προεπεμβατικός ακτινογραφικός έλεγχος (είτε με απλή πανοραμική ακτινογραφία είτε με αξονική τομογραφία κωνικής δέσμης) έτσι ώστε να ελέγχεται η επάρκεια του οστού σε όλες τις διαστάσεις και η εγγύτητα με ευγενή ανατομικά στοιχεία όπως είναι το ιγμόρειο και το κάτω φατνιακό νεύρο. Στις περιπτώσεις που υπάρχουν περιορισμοί από τη γειτονία με τα ανατομικά αυτά μόρια, τότε πιο σύνθετες επεμβάσεις όπως η ανύψωση του εδάφους του ιγμορείου και η χρήση οστικού μοσχεύματος μπορούν να δώσουν τη λύση.

Διατομή χαλινών (γλωσσικών και χειλικών), λύση συμφύσεων.

Ινώδεις χορδές επονομαζόμενες και χαλινοί μπορεί να εμποδίζουν την κινητικότητα των χειλέων (βραχείς χειλικοί χαλινοί) ή και της γλώσσας (βραχύς γλωσσικός χαλινός) έχοντας ως αποτέλεσμα την δυσκολία στην ομιλία και την φώνηση με προφανή αντίκτυπο στην ψυχοπνευματική ανάπτυξη των παιδιών αλλά και στην ψυχολογία των ενηλίκων. Παράλληλα υπερτροφία των χαλινών μπορεί να δημιουργήσει ή να επιδεινώσει περιοδοντικά προβλήματα σε κατά τα άλλα υγιή δόντια.

Με τοπική αναισθησία γίνεται διατομή των χαλινών και άρση των δημιουργούμενων-από την ύπαρξή τους-προβλημάτων.